Absolwenci Szkoły Rysunku Zalubowski – wywiad z Mateuszem Urbaniakiem

(…) Tematy są tam raczej ściśle architektoniczne. Oprócz tego pojawiają się w nich ostatnio elementy ekologii i recyklingu, jak np. użycie materiałów z odzysku. Mam też wrażenie, że sam pomysł i główny obiekt tematu są punktowane bardziej od kompozycji niż np. w Krakowie

Mateusz Urbaniak

Dzisiaj mamy dla was wyjątkowy wywiad, bo przeprowadzony z absolwentem Szkoły Zalubowski, jak i aktualnym członkiem naszej kadry – Mateuszem Urbaniakiem. Mateusz w 2022 roku startował aż na cztery uczelnie. Na wszystkie został przyjęty, a aktualnie studiuje Architekturę na Politechnice Śląskiej.

Paulina Kogut: Cześć Mateuszu! Jesteś już rok po egzaminach wstępnych na kierunek Architektura. Jakie są Twoje odczucia?

Mateusz Urbaniak: Cześć, na pewno bardzo cieszę się z tego, że udało mi się dostać tu, gdzie jestem. Teraz może nie wydaje mi się to już tak poważną sprawą jak wtedy, ale dalej dobrze pamiętam stres, jaki wiązał się z egzaminami. Co do samych studiów, w tym momencie myślę, że mogę już powiedzieć, że się nie zawiodłem.

P.K.: Dostałeś się na wszystkie uczelnie na jakie startowałeś, w tym na Wydział Architektury Politechniki Krakowskiej, Warszawskiej, Śląskiej oraz we Wrocławiu. Dlaczego Twój wybór padł na Politechnikę Śląską? Co Cię skłoniło do wybrania tej, a nie innej uczelni?

M.U.: Politechnika Śląska i Wrocławska wywarły na mnie najlepsze wrażenie pod względem nowoczesnego podejścia do kierunku, przy czym bliżej mi do Gliwic, dlatego to one były pierwszym wyborem. Skłoniły mnie też bardzo dobre opinie, jakie słyszałem o architekturze na Politechnice Śląskiej, to znaczy o prowadzących, przedmiotach i praktycznym podejściu do kierunku.

P.K.: Na którą uczelnię egzamin sprawił Ci największą trudność i dlaczego?

M.U.: Na pewno egzamin na  Politechnikę Warszawską. Tam egzaminy wydają się być najbardziej nietypowe, zarówno pod względem formy, jak i tematów, które naprawdę bardzo się od siebie różnią. Trudność sprawiło mi zinterpretowanie zadanego tematu. Prawdę mówiąc, do końca nie wiedziałem wtedy, czy to jak go rozwiązałem miało sens. Egzamin na Politechnikę Wrocławską też był dosyć niecodzienny. Sam rysunek modela, do tego w tak krótkim czasie, był dla mnie problematyczny, a zadanie z wyobraźni też nie było czymś typowym. Jednak na tamtym egzaminie miałem poczucie, że wiem z czym mam do czynienia.

P.K.: Opiszesz pokrótce, czym różniły się egzaminy na poszczególnych uczelniach?

M.U.: Egzamin na Politechnikę Krakowską jest takim najbardziej „klasycznym”. Prawie zawsze tematami są martwa natura z prostych brył oraz przestrzeń architektoniczna z wyobraźni. Na Politechnice Śląskiej jest większa swoboda, co do techniki rysunku, która jest dowolna – jednak wymagane jest użycie koloru. Tematy są tam raczej ściśle architektoniczne. Oprócz tego pojawiają się w nich ostatnio elementy ekologii i recyklingu, jak np. użycie materiałów z odzysku. Mam też wrażenie, że sam pomysł i główny obiekt tematu są punktowane bardziej od kompozycji niż np. w Krakowie. Z kolei Wrocław wydaje się stawiać na wyczucie proporcji i przestrzenności brył – model tam jest stałym elementem. W zeszłym roku pojawiło się też zadanie polegające na rozplanowaniu na działkach danej wielkości, nowoczesnej willi i średniowiecznego gospodarstwa. Co do Politechniki Warszawskiej, to tam zadania są bardziej szkicowe, za to zakładają pewną interpretację, albo zaprojektowanie czegoś z dostępnych materiałów. Rok temu było to zinterpretowanie i przedstawienie “uporządkowania” i “harmonii”.

P.K.: Ile czasu zajęło Ci rysunkowe przygotowanie się do egzaminów?

M.U.: Około półtora roku. Mniej więcej przez tyle czasu uczyłem się w Szkole; na zajęciach i kursie intensywnym przed egzaminami wstępnymi. Przedtem nie miałem za wiele styczności z rysunkiem.

P.K.: Jakie rady dałbyś osobom, które zamierzają startować na Architekturę?

M.U.: Myślę, że jedną z ważniejszych rzeczy jest regularne rysowanie, również poza zajęciami. Poza tym, ćwicząc warto jest ukierunkować się już na typ zadań pojawiających się na uczelni, którą wybieramy. Na egzaminach największym problemem niestety jest czas, dlatego przygotowując się do egzaminów dobrze jest też tą presję czasu na sobie wywierać. Dla mnie pomocne było też uczenie się na rysunkach innych, znajdowanie pewnych metod, które pozwalają właśnie na zaoszczędzenie czasu, często z korzyścią dla całego rysunku.

P.K.: W jaki sposób Szkoła Rysunku Zalubowski pomogła Ci przygotować się do egzaminów na Architekturę?

M.U.: Na pewno nauczyłem się tutaj solidnych podstaw teorii i praktyki rysunku. Bardzo pomaga, jak ktoś koryguje nasze błędy. Mogłem poćwiczyć też tematy egzaminów, jak i dowiedzieć się dużo o samych studiach i uczelniach.

P.K.: Jakie na ten moment masz odczucia w związku ze studiami Architektury? Czy spełniły Twoje oczekiwania? Jest coś, co Cię zaskoczyło?

M.U.: Czuję, że dobrze wybrałem, ten semestr to był dla mnie naprawdę bardzo ciekawy czas. Oczywiście, zdarza się, że jest mnóstwo pracy, szczególnie kiedy nakładają się oddania projektów, jednak jest to ciekawy kierunek, gdzie dużo się dzieje i panuje wyjątkowa atmosfera, co bardzo motywuje. Myślę też, że jesteśmy bardzo zgraną grupą. Chyba najbardziej zaskoczył mnie tutaj szczególny entuzjazm niektórych prowadzących. Prawdę mówiąc w tym momencie nie potrafię już sobie wyobrazić siebie na innej uczelni, czy kierunku.

P.K.: Dziękuję za rozmowę i poświęcony czas.

Zespół Szkoły Rysunku Zalubowski życzy powodzenia oraz licznych sukcesów architektonicznych!

Data publikacji: 11.08.2023 r.

Przeczytaj także…