Mononoke to japońska seria, która pierwszy raz została wyemitowana w 2007 roku jako dwunastoodcinkowe anime (japoński serial animowany) wyprodukowane przez studio Totei Animation. Jeszcze w tym samym roku ukazała się manga (rodzaj japońskiego komiksu) rysowana przez Ninagawa Yaeko.
Zarówno serial jak i jego papierowy odpowiednik posiadają własny, charakterystyczny styl, jednak to ten pierwszy zasługuje na miano prawdziwie unikatowego.
Anime to zaliczane jest do gatunku horroru i opowiada historię sprzedawcy medykamentów, który spotyka na swojej drodze tytułowe mononoke, czyli demony wywodzące się z japońskich wierzeń. I choć na fabułę nie można narzekać, to zdecydowanie najmocniejszą stroną serii jest oprawa graficzna i animacja. Już na pierwszy rzut oka widać w niej inspiracje ukiyo-e, czyli drzeworytem japońskim oraz kabuki, będącym odmianą tradycyjnego japońskiego teatru. Samo ukiyo-e i kabuki przez stulecia oddziaływały na siebie nawzajem – drzeworyty wpływały na stylizacje teatralne, a on sam oferował z kolei sukces komercyjny dla ukiyo-e dzięki popularyzacji odbitek przedstawiających aktorów.
Wizualnie Mononoke nawiązuje do ukiyo-e poprzez skomplikowane wzory, pastelowe barwy i pojawiającą się fakturę papieru, na którym wydają malować się sceny. Choć postacie niemal giną w bogactwie kształtów i ornamentów, to niewątpliwie sposób ich rysowania jest również bardzo charakterystyczny dla tej serii – każdy bohater jest wyjątkowy, posiada zdecydowane, czasem wręcz karykaturalne rysy twarzy. Widać na nich ich wiek i doświadczenie, pokazują cechy ważne dla danych postaci.
Ścieżka dźwiękowa Mononoke wykorzystuje tradycyjne instrumenty charakterystyczne dla kabuki, a przejścia między ujęciami dostosowane są do ich dźwięku i tempa. Sceny akcji przypominają teatralny taniec, pełne choreografii z wyraźnie zaznaczonym rytmem. Postaci często zastygają w dramatycznych pozach, również nawiązujących do kabuki.
Kolory używane w opisywanej animacji to kolejny istotny element. Każda rozgrywająca się historia posiada własną paletę barw, niektóre są bardziej wyraziste i bogate, w innych dominują czernie i biele. Czasem w monochromatycznym otoczeniu tylko jeden, naistotniejszy fragment zaznaczony jest jaskrawym kolorem. Oddany jest w ten sposób klimat poszczególnych odcinków.
Manga Mononoke nie jest może aż tak charakterystyczna, ale nadal zasługuje na uwagę. Nie operuje ona kolorem (charakterystyczne dla tego typu komiksów), ale nadal łączy w sobie różne tekstury i rodzaje linii, a postacie nie tracą swoich indywidualnych charakterów. Sposób rysowania jest przyjemny dla oka i zmienia się nieco zależnie od rozgrywających się wydarzeń, choć nie tak wyraźnie jak w animowanym odpowiedniku.
Autorka tekstu: Aleksandra Szurek
Absolwenci Szkoły Rysunku Zalubowski – Rozmowa z Maćkiem Mrozem (19.08.2021) Zajęcia w Szkole Rysunku Zalubowski wspominam bardzo dobrze. Wyczuwałem indywidualne podejście do każdego z uczniów (..) Podobała mi się również luźna atmosfera i akceptacja oraz możliwość rozwoju odważnych i indywidualnych działań rysunkowo-malarskich, za które zostałem skrytykowany w innej szkole rysunku (…) Maciej Mróz Dziś zapraszamy […]
Absolwenci Szkoły Rysunku Zalubowski – wywiad z Maćkiem Jamrozikiem (06.08.2021) Pomysł na studiowanie Wzornictwa Przemysłowego zrodził się na początku liceum. Na lekcje rysunku uczęszczałem już od podstawówki, z krótszymi lub dłuższymi przerwami. O istnieniu takiego kierunku powiedziała mi mama i spodobał mi się, ponieważ już wtedy interesował mnie design. Ale w ograniczonym zakresie gdyż był […]
Absolwenci Szkoły Rysunku Zalubowski –wywiad z Kubą Kalicińskim (13.05.2021) [Na studiach architektonicznych] Można nauczyć się bardzo wielu rzeczy, takich jak na przykład: myślenie przestrzenne czy projektowanie ciekawej formy budynku przy jednoczesnym planowaniu funkcjonalnego układu pomieszczeń danego obiektu. Ten kierunek również uczy cierpliwości, dokładności i precyzji. Kuba Kaliciński Zapraszamy do przeczytania kolejnego wywiadu z naszymi utalentowanymi […]
Absolwenci Szkoły Rysunku Zalubowski –rozmowa z Olą Mieszaniec (08.07.2021) Kandydat na studia architektoniczne nie powinien się ograniczać się w tematach, które go interesują. Inspirację do projektów można znaleźć wszędzie. Przyszły architekt jest otwarty na świat, stara się znaleźć drugie dno każdego aspektu życia, ale też potrafi spojrzeć realistycznie na problematykę projektu, z jaką muszą się […]
